"Smotny pędzel"

Nie wyciągam pędzla,

wole brudzić palce.

To Zabawne. Czyż nie?

rozmazuje pastele ,

na białej jak śnieg już pogniecionej kartce

i śmieje się

robiąc na niej różnokolorowe smugi,

moje brudne już ręce,

brudzą wszystko co popadnie,

Oh jakież to zabawne,

śmieje się,

a ze mną świat,

smugi na kartce wyrażają me uczucia,

Czarne-jak pustka.

Czerwone-niczym wino,oznacza miłość.

Róż-czym jest moja róż?Jest uśmiechem.

Złoto-jest ciepłem.

Fiolet?-kwiatem.

Brąz?-drzewem.

Zieleń?-trawą.

Biel?

Biel jest moją tajemnica,

tajemnica skrywaną tam

Głęboko .

Gdzie ty,

jej nie ujrzysz

Oh

Czyż to nie piękne?

Coś co tylko ja zobaczę?

Też masz coś takiego

coś czego nikt iny nie zauważy?

Tak?

To jest nas dwóch.

Niczym złączone serca.

Gnaj!

Dalej.

i Dalej.

i Głębiej.

i Ciemniej.

i Spokojniej.

i Samotniej. Tak.

Samotnie...