"Tańcząc w deszczu"

No cóż dzikie to ale to szczegół>..< Poprzednia notka tutaj wstawiona byłą okropna >..,< więc wstawiam to pisane na dość szybko pod wpływem weny .ahhaha. lol

    „Tańcząc w deszczu”

I znowu pada,jak cuuuudownie-moje ciało aż zadrgało z podniecenie że znów będzie mogło wyjść na zachmurzone słońce i zostać „ostrzelonym”przez tysiące lodowatych kropelek spływających na własne ciało. Plecak wylądował w rogu przestronnej szafki włącznie z kurtką i butami. Otworzono drzwi postaci idącej w samej koszulce i spodniach nawet bez butów. Od razu zimny deszcz spowił woalką chłodnej cieczy,lekki uśmiech wstąpił na twarz a ciało samo zaczęło się poruszać,stąpać powoli w stronę parku,ziemia brudziła i raniła zmarznięte stopy a zimny wiatr chłostał wciąż uśmiechnięta przemoczoną i czerwoną już twarz,po pociętych ramionach i dłoniach spływała woda połączona z krwią. Już nic nie miało znaczenia. Puki można ,potrzeba korzystania z deszczu wzmagała się z sekundy na sekundę. Krocząc już po zawiłych ścieżkach parku ,ruchy stawały się coraz lżejsze,coraz rzadziej stopy dotykały ścieżki,nogi same zaczęły biec. Po upływie godziny deszcz przerodził się w śnieg przez wszędzie panujące zimno. Tylko serce było jeszcze gorące. Ciało wymęczone biegiem i poruszaniem się w takiej pogodzie zwolniło i skierowało swoje drogi ku stawu znajdującego się w parku, lekko już zamarzniętego,usiadło na skraju i dotknęło stopami zimnego lodu,przeszył je lekki dreszcz i podniosło się kierując cały swój ciężar na kruchy lód,ciało zapadło się pod wodę i zostało sparaliżowane. I oto wtedy otrząsnęło się z amoku. Tyle że było już za późno.

W 2013 . 15.Stycznia zmorło 14 latnie dziecko topiąc się w stawie.