Ludzie

Nie jestem żadnym hipisem. Ani hipsterem

Szanuje tylko to co dzieje się wokół mnie.

Żywię czysta nienawiść do niektórych rzeczy bądź osób.

Lub obojętność.

Ale lubię patrzeć w odbicie. Żeby wiedzieć jak gruba i brzydka jestem.

Śmieszne, że na ogół wieczorem, kiedy nikt mnie nie widzi. Jestem najpiękniejsza.

O tak. Wtedy jestem piękna.

Kiedy nie patrzą na mnie wszyscy plugawi ludzie zaburzający mój spokój i pogodę ducha.

Nigdy nie będę piękna słuchając muzyki. Tańcząc. Czy nawet rozmawiając z kimś kogo lubię. Bo pozorne piękno które dostrzegamy jest pokazane bez uczuć.

Bezuczuciowość jest pięknem.

A my ludzie z uczuciami.

Jesteśmy tymi najbrzydszymi i najnudniejszymi.

Bo chcemy kochać.

Ale nie możemy.