Pisanie jest dla mnie wolnością.
Od otaczających mnie ludzi.
Od uczuć i grozy.
Od poczucia beznadziejności.
Pisze z myślą ,że mnie zrozumiesz.
Pisze choć wiem ,ze tego nie zrobisz.
Pisze bo wiem ,że to mi pomoże.
Im więcej słów na papierze.
Tym więcej krwi pod skórą.
Zaczęło się niewinnie.
A kończy się na tym.
Że zwierzam się niczym przyjaciółce.
Która wiedząc wszystko.
Nie wie nic jednocześnie.
I pisać będę wiecznie.
To magiczne zaklęcie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz